Μια προσεγμένη έκδοση με ωραίο εξώφυλλο και τίτλο «Ταξιδιωτικές περιπλανήσεις», κυκλοφόρησε μόλις και συγκεντρώνει κείμενα της καλής συνεργάτριας του P&I Κίκας Ολυμπίου, από την Κύπρο, γνωστής στο διαδίκτυο από το επιτυχημένο μπλογκ της, όπου παρουσιάζει βιβλία.

Σκανδιναβία, Γερμανία, Αμερική, Ρωσία, Σλοβακία, Κωνσταντινούπολη αλλά και Σαμοθράκη, Λέσβος, Διδυμότειχο, είναι τα μέρη που με λογοτεχνική πέννα και εξερευνητική ματιά παρουσιάζει η συγγραφέας. Οι αναφορές σε «κλασσικά» ταξιδιωτικά κείμενα, όπως του Ουράνη και του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου αλλά και σε αγαπημένους της ποιητές όπως ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Καρυωτάκης, φέρνουν στην επιφάνεια τις πολλές γνώσεις της συγγραφέως –γνώσεις ιστορικές, γεωγραφικές, και φυσικά λογοτεχνικές.

Αρκετά απ’αυτά τα κείμενα είχαμε την τύχη να τα διαβάσουμε στο ιστολόγιό της και είχαμε την τιμή να δημοσιεύσουμε στο σάϊτ μας.

Οι περιγραφές μάς ανοίγουν την όρεξη για ταξίδια και το βιβλίο της Κίκας Ολυμπίου μπορεί ν’αποτελέσει χρήσιμη και ευχάριστη συνοδεία σε μελλοντικές εξορμήσεις.

Εκείνο που δίνει ένα προσωπικό στίγμα αρκετά συγκινητικό, είναι ότι η συγγραφέας κουβαλάει παντού μαζί της την ιδιαίτερη πατρίδα της, Κύπρο, καθώς και την μεγάλη αγάπη της για ό,τι ελληνικό. Γράφει στο κείμενο για την Λέσβο: «…η κάθε γωνιά της Ελλάδας είναι μπλεγμένη μ’εκείνο το γαλάζιο όνειρο που μας έθρεψε γενιές γενιών εδώ στην Κύπρο; Δεν ξέρω αν αυτή η λατρεία για κάθε τι ελληνικό δεν προέρχεται από το ανέφικτο πια όνειρο για μας, της ενσωμάτωσης στον εθνικό κορμό».

Και παρακάτω: «Απέναντι τα βουνά της Τουρκίας, το θρυλικό Αϊβαλί, τόσο κοντά που αν φωνάξεις νομίζεις θ’ακουστείς ώς εκεί. Η σκέψη μελαγχολεί. Τόσο κοντά κι όμως αυτοί [οι κάτοικοι της Λέσβου] κατάφεραν να ελευθερωθούν. Κι εμείς, στον εικοστό πρώτο αιώνα, ακόμα στο μαρτύριο της σκλαβιάς…»

Αλλού, περιγράφοντας μια κρουαζιέρα προς τη Μαύρη Θάλασσα, λέει: «Είναι τόση η ομορφιά και η ξεγνοιασιά της στιγμής, που άθελά μου με πιάνουν τύψεις για τις αντιθέσεις της ζωής, για όλη τη δυστυχία που υπάρχει ακόμα στον κόσμο. Και μια ενδόμυχη ευχή: νά’ρθει μέρα που ο κόσμος όλος να μοιάζει μ’αυτό το πασίχαρο πλοίο…»

Κλείνοντας το βιβλίο, ας κρατήσουμε αυτή την εικόνα, ας επαναλάβουμε αυτή την ευχή κι ας ευχαριστήσουμε την Κίκα Ολυμπίου που μας πήρε μαζί στα ταξίδια της.

Κίκα Ολυμπίου, «Ταξιδιωτικές περιπλανήσεις», CaptainBook.gr, Αθήνα 2012.