Κάθε μέρα στη δουλειά συναντάω και συζητάω με μια καθαρίστρια/μετανάστρια, από την Aragona, κοντά στο Agrigento, Σικελία.( Έχω μια τρελή αδυναμία για τις καθαρίστριες, καθότι η γιαγιά μου καθάριζε χρόνια σκάλες στο ΙΚΑ Κατερίνης και η αγαπημένη μου μυρωδιά ήταν αυτή της χλωρίνης, γιατί έτσι μύριζαν μονίμως τα χέρια της). Αυτή άφησε οικογένεια πίσω, εγώ το ίδιο, ίδια Μentalität, ίδιο χρώμα ομιλίας. Όποτε με βλέπει λοιπόν η Σικελή, λέει συνωμοτικά το γνωστό una fazza κτλ κτλ και όταν εγώ την κοιτάω με εκείνο το βλέμμα, που ξέρουν μόνο οι μετανάστες, vielsagend angesehen, που λένε, της λέω πάντα φεύγοντας:
“fra noi più niente da dire”* και γελάμε. Τι να πούμε τι, δηλαδή, τι να τραγουδήσουμε…..
Η μικρή μου ελληνοιταλικοσυμμαχική μεταναστευτική ιστορία
Υ.Σ.* Ίσως μόνο η Λητώ να θυμηθεί από ποιο τραγούδι είναι
Makailer
Κάθε μέρα στη δουλειά συναντάω και συζητάω με μια καθαρίστρια/μετανάστρια, από την Aragona, κοντά στο Agrigento, Σικελία.( Έχω μια τρελή αδυναμία για τις καθαρίστριες, καθότι η γιαγιά μου καθάριζε χρόνια σκάλες στο ΙΚΑ Κατερίνης και η αγαπημένη μου μυρωδιά ήταν αυτή της χλωρίνης, γιατί έτσι μύριζαν μονίμως τα χέρια της). Αυτή άφησε οικογένεια πίσω, εγώ το ίδιο, ίδια Μentalität, ίδιο χρώμα ομιλίας. Όποτε με βλέπει λοιπόν η Σικελή, λέει συνωμοτικά το γνωστό una fazza κτλ κτλ και όταν εγώ την κοιτάω με εκείνο το βλέμμα, που ξέρουν μόνο οι μετανάστες, vielsagend angesehen, που λένε, της λέω πάντα φεύγοντας:
“fra noi più niente da dire”* και γελάμε. Τι να πούμε τι, δηλαδή, τι να τραγουδήσουμε…..
Η μικρή μου ελληνοιταλικοσυμμαχική μεταναστευτική ιστορία
Υ.Σ.* Ίσως μόνο η Λητώ να θυμηθεί από ποιο τραγούδι είναι
Λ.Σ.
Se le cose stanno cosi, S.Endrigo